- تحریم های یکجانبه در خط پایان – نگرانی اصلی از میزان اثرگذاری این تحریم ها نیست از ناامیدی کامل غرب و محرکین اصلی آنها یعنی رقبای منطقه ای ایران از این حربه و ایجاد اجماع و لوازم ورود به فاز پس از تحریم است.
- استراتژیستها معمولا با شناسایی نقاط ضعف حریف تلاش می کنند از نقاط قوت خود حداکثر ضربه را به حریف وارد نمایند. به نظر می رسد تمرکز صحنه نبرد امروز اقتصادی و اجتماعی است و هدف آن اضمحلال و فروپاشی درونی است. بنابراین شاید زمان آن رسیده باشد که پژوهش کنیم تا بدانیم که چه کرده ایم که این دو حوزه را تضعیف کرده ایم. اگر دیگران به غلط این دو حوزه را محل ضعف ما پنداشته اند بگذاریم در جهل خود باقی بمانند اما اگر چنین نبود دلایل آنرا بیابیم و تلاش کنیم آب رفته را به جوی بازگردانیم. در حوزه اقتصادی صنعت نفت پیشانی نبرد سرد نوین است چون 1- 45 درصد درامد دولت است ، چون از لحاط تکنولوژیک و تجهیزات وابسته به دنیاست، چون بازار هدفش صادراتی است. بنابراین باید دید اولا در گذشته به ویژه با تنگ تر شدن حلقه تحریم ها بر این صنعت چه گذشته است. ثانیا باید ببینیم در چند سال آینده چه در انتظار این صنعت است و ثالثا بیندیشیم که برای به حداقل رساندن آسیب ها چه باید بکنیم
- برخورد انفعالی با تحریم گفتمان و پارادایم توسعه را در این صنعت به نگرش حفظ وضع موجود و تلاش برای بقا بدل خواهد کرد
گویا دیگر واژه تحریم حرمت گذشته را ندارد. تورق تاریخ معاصر ایران زمین بیانگر تحریم است. از تحریم خودخواسته و مدنی تنباکو گرفته